Σμολένσκης, Κωνσταντίνος

Στρατιωτικός και πολιτικός (1843-1915). Το 1857 φοίτησε στη σχολή Ευελπίδων αλλά εξαιτίας ενός επεισόδιου που δημιούργησε, υποχρεώθηκε, λίγο αργότερα, να εγκαταλείψει τις σπουδές του, τις οποίες συνέχισε στο Βέλγιο, όπου επίσης διακρίθηκε για το ανυπόταχτο πνεύμα του και τη μαχητικότητα του. Μετά το τέλος των σπουδών του γύρισε στην Ελλάδα και το 1862 κατατάχτηκε στο πυροβολικό με το βαθμό του ανθυπασπιστή. Στη διάρκεια της Κρητικής επανάστασης του 1866, πολέμησε ως διοικητής του λόχου των Φιλελλήνων και σε πολλές μάχες ανδραγάθησε και παρασημοφορήθηκε. Όταν, μετά το τέλος της επανάστασης του 1866, γύρισε στην Ελλάδα, πήρε το βαθμό του ταγματάρχη και ανάλαβε τη σύνταξη του νέου κανονισμού της ελληνοτουρκικής μεθορίου και κατόπιν την οχύρωση της. Στα χρόνια που ακολούθησαν υπηρέτησε διαδοχικά ως καθηγητής της Σχολής των Ευελπίδων, βασιλικός επίτροπος στρατοδικείου και επιτελάρχης του αρχηγού του στρατού. Στη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πόλεμου του 1897 έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στον περιορισμό των συνεπειών της ελληνικής ήττας και κατόρθωσε να αποτρέψει τη διάλυση του στρατού που διοικούσε. Για την προσφορά του αυτή προβιβάστηκε σε υποστράτηγο, τιμήθηκε από την πολιτεία και έγινε ίνδαλμα του λαού, που παντού τον υποδεχόταν με εκδηλώσεις ενθουσιασμού. Αρκετοί μάλιστα τον προτρέπανε να ανακηρύξει τον εαυτό του δικτάτορα για να τεθεί τέρμα στην κακοδιοίκηση και την ταπείνωση του έθνους. Ο Σ. απέρριψε τις εισηγήσεις αυτές γιατί ήταν ασυμβίβαστες με τις πεποιθήσεις του. Αργότερα ασχολήθηκε με την πολιτική, εκλέχτηκε δυο φορές βουλευτής Αττικής και το 1903 διορίστηκε υπουργός στην Κυβέρνηση Θεοτόκη. Μετά την επανάσταση στο Γουδί (1909) έγινε αντιστράτηγος και διορίστηκε αρχηγός του στρατού.